Picture of Jeroen
Jeroen

Review: Final Fantasy XII Remaster (PS4)

Jeroen beoordeelde namens GadgetGear de met 5 sterren.

THE GOOD

  • Verhaal
  • Battlesysteem
  • Gambits
  • Licence Board
  • Karakterontwikkeling
  • Voice acting
  • Hunt side quest

THE BAD

Ik heb zeker een paar minuten gedanst van geluk! Eén van de laatste, semi originele, Final Fantasy games is remasterd naar de PS4! Hoera, hoera, dank u Squenix!!!! Oké… genoeg gezwets, kupo, Lees de review van Final Fantasy XII Remaster hier! Alleen bij GadgetGear.

Final Fantasy

Final Fantasy was voor mij persoonlijk een wereld om in te verdwalen. Zelf begon ik op de Playstation 2 met Final Fantasy IX, in mijn ogen één van de allerbeste games ooit gemaakt. Op de PS2 was deze PS1 titel al wat gedateerd, maar wel de mooiste PS1 game die er bestond. Ik kon uren spelen, beleven en ervaren wat anderen met films en series hebben. Daarbij komt dat ik als schrijver extra gevoelig ben voor fantasy en net even extra belevenis eruit haal. Heerlijk.

Final Fantasy is voor velen de meest herkenbare naam als we spreken over het JRPG genre (Japanese Role Playingy Game). Square Enix heeft heel lang vastgehouden aan de traditionele manier van gamen waar het Turn Based Battle System (rip) centraal stond. Pas bij Final Fantasy XII hebben ze meer gehoor gegeven aan de commercie en zijn ze afgeweken wat voor velen zo geliefd was. Dat geldt voor FFXII evenals van FFXI een MMORPG te maken liet Square Enix zien dat zij verlangden naar een ​​nieuwe formule voor succes, in plaats van vast te houden aan het beproefde en in mijn ogen het gewaardeerde.

Final Fantasy XII is de laatste titel in de reeks, die het meest dicht bij het traditionele is gebleven ondanks een aantal afwijkingen. XIII, Lightning Returns, XIV en XV zijn allemaal games die behalve wat uiterlijke kenmerken en het verhaal niets meer zijn, wat het geweest is. Gelukkig heeft Squanix mijn smeekbeden gehoord en zijn ze ieder geval tot hun verstand gekomen door één van de spannendste titels uit hun reeks te remasteren tot een PS4 waardige titel. Graag neem ik jullie mee in de review van Final Fantasy XII Remaster!

Story

FFXII vindt plaats in Ivalice, de thuisbasis van de populaire Final Fantasy Tactics serie. Hierdoor maken een aantal races en locaties uit de FFT-serie hun eerste verschijning in een traditioneel FF-spel. Deze verhuizing maakt het spel spannend, fris en licht bekend, een heerlijke combinatie die in deze uitzondering zeer succesvol is. (lichte spoiler volgt, skip de volgende alinea als je er later om gaat huilen)

https://www.youtube.com/watch?v=UWQmcDg-oes

De verhaallijn volgt een oorlog in Ivalice en hoe het de verschillende leden van de bevolking beïnvloedt, van royalty tot boeren, iedereen draagt zijn of haar steentje bij in de miserie. Na een prachtige, lange intro die de basisspel technieken ook leert in een niet genoemde tutorial krijg je te maken met de eerst plotwending. Je hoofdpersonage is niet de 17 jarige Reks, nee deze sterft voor je ogen en je leert een heel ander personage kennen. Dat is even shokking, maar al gauw sluit je Vaan in je hart.

Vaan: een jongen uit de riolen, de goot van Ivalice. Een heel andere levensstijl dan de soldaten of het rijk waarvan je in de intro proeft. Vaan is een jongen van vijftien die de stad op zijn duimpje kent en je graag door middel van wat kleine quests rondleidt in een prachtige stad die je snel zal liefhebben.

Vaan veracht het Rijk, door de dood van zijn broer Reks natuurlijk  en hij  wil ontsnappen aan zijn overheersers en zijn leven als rioolrat. Hij wil zijn jongensdroom achterna jagen als Sky pirate. En why a pirate? Because they Arrrr… In een korte maar heftige tijd zal Vaan in evenementen groter worden dan hij zelf en zijn verwachtingen ooit gedroomd hadden. Dankzij een vriendelijke bemanning van individuen vinden die, zoals hij, uiteindelijk meegesleurd worden in gebeurtenissen die hen ertoe leiden het Rijk uit te dagen.

Het verhaal, hoewel niet zo ingewikkeld als de originele FFT, is nog veel meer beladen met politiek en verraad dan de standaard FF-titel. In mijn ogen zeer interessant, dat mogelijk is door een product van de interessante en goed doordachte verhaallijn, de grote presentatie, geloofwaardige karakters en de uitstekende  stemacteurs.  Die voice acting is zo geweldig goed dat de remasterd graphics die zich nog niet kunnen meten met de recente PS4 games, toch geloofwaardig overkomen. Ridders met helmen worden ingesproken door voice actors die helmen droegen tijdens de opnames. Die klank, dat gevoel, dat wordt de hele game doorgetrokken en staat als een huis. Een middeleeuws, Shakespeare-gevoel met humor en te gekke gameplay.

Terwijl Vaan duidelijk de hoofdpersoon is, wisselt de schrijver continu van belang, waardoor je alle hoofdpersonen liefhebt en leert kennen. Dit doet de schrijver van Game of Thrones ook zo fijn. In het begin baal je omdat je jouw favoriete karakter laat gaan, maar je leert een nieuwe kennen waardoor de switches zeer interessant zijn.

Battle System

De grootste verandering in de FF-formule is de introductie van het Active Dimension Battle-systeem, dat is een vrij grote verandering van het Active Time Battle-systeem van eerdere FF’s of zelfs turn-based combat in traditionele RPG’s. Het ADB-systeem is een soort MMORPG strijd systeem, als is het meer het gevoel dan dat je echt vrij bent. Alle gevechten en het exploren worden in hetzelfde veld uitgevoerd. Er is geen barst met scherven in je scherm, geen switch naar een vecht scherm, je blijft waar je bent.

Wanneer je een vijand ziet tijdens het verkennen, wordt je aangevallen als je te dichtbij loopt. Je kunt ook op afstand de X indrukken waar er een schermpje verschijnt om een aanval te starten. Je levelt je karakters niet door XP en daadwerkelijke levels,  al ga je wel level up. Het draait om Licence Points die je verdient. Heb je er voldoende dan kan je nieuwe spells, technieken, wapens en wapenuitrusting openen via het licentiebord, een uitgebreid checkerboard van verbonden vierkanten.  Heb je de benodigde wapensoort unlocked, dan je deze pas hanteren. Leuk als je bijvoorbeeld een heel gaaf wapen loot, maar deze nog niet kan hanteren. Dan is het tactisch zo snel mogelijk de juiste route via het Licence Board te bewandelen. Dit geldt dus ook voor je magic. Kies je voor je hoofdpersoon Knight als start, dan wil dat niet zeggen dat je niet in het midden van het spel Black Magic kunt leren. Het is gewoon de route die je aflegt in het bord.

Wat ook erg bijzonder is, is dat je auto-combat-actions kunt uitvoeren. Dat klinkt heel saai, maar het werkt perfect. Denk je eens in dat jouw team in gevecht is, maar dat Vaan een opdonder krijgt en beneden 50% van zijn HP wordt geraakt, dan kun je een Gambit instellen dat een bepaald karakter altijd reageert met een potion of cure spreuk. Dat geldt ook voor status effects, er wordt automatisch een tegengif opgegooid zodat jij direct verder kan. Dit kan tactisch enorm worden uitgebreid waar vijanden die slecht tegen magie kunnen, direct een spreuk tegen hun hoofd krijgen en wanneer iemand dood gaat een Phoenix Down al in de lucht hangt.

 

Side quest

Er zijn verschillende extra’s in deze game, één daarvan stip ik nog even aan omdat die geweldig is. Je kunt je inschrijven op Hunters Marks,  beesten die dorpjes teisteren en die je moet opzoeken, verslaan en extra beloningen krijgt. De procedure is vrij simpel. Zodra de speler informatie krijgt van een Hunters Mark via een poster/pamflet, of een Elite Hunters Mark van de jagersleiders Montblanc, moet de speler eerst opzoek gaan naar de persoon die de Mark heeft geplaatst. Je moet dan met hem of haar spreken om de Jacht officieel te accepteren. Als de speler dit niet doet, maar de Mark verliest alvorens de jacht officieel te accepteren, verlies je de beloning. Na het hebben gesproken met de indiener en het kiezen om de jacht te accepteren, moet je de Mark opzoeken. Je volgt  hints of de aanwijzingen van indiener en verslaat het. Op die manier krijg je steeds moeilijkere targets en dikkere beloningen.

 

Conclusie

Een Final Fantasy om je vingers bij af te likken. Wat is het toch heerlijk om weer door de mooie stad Rabanastre te lopen, het licence board door te krijgen en de gambits in te stellen. Het spel ziet er goed uit, klinkt geweldig, heeft een geweldig verhaal, script en biedt een lange en zeer bevredigende reis. Final Fantasy XII heeft een goed technisch battle system, een geweldige manier om nieuwe zwaarden en spells te kopen en te leren. Het zal moeilijk worden om een ​​game als deze ooit te evenaren. Dat is nu gelukt, met de remaster van Final Fantas XII. Tegen de mede fans zeg ik: “Wat doe je hier nog, Kupo?! Ren naar de winkel!” Tegen de groentjes zeg ik: Probeer het eens, laat je maar eens meevoeren, wellicht dat je de FF titels achterstevoren afloopt tot je sluit met VII, die grafisch echt hardcore te accepteren is, maar wel geweldig leuk is. Ik ga stoppen en nog even een hunters Mark zoeken!

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.