De eerste game die ik in 2000 bij mijn PSP kocht, was Namco’s Ridge Racer. Er waren desptijds praktisch geen racegames beschikbaar en ik had het wel een beetje gehad met de rest van de launchgames. Het moment dat ik Ridge Racer startte gebeurde er iets dat zich herhaalde toen ik Ridge Racer in de Vita stopte… wouw!
De Beleving van Ridge Racer
Het mag gezegd worden, Ridge Racer is weer lekker strak afgewerkt. Van prachtige getekende menu’s tot de bolides zelf. Nee, hier mist niks. Audio is een ander verhaal. Hier heeft Namco toch een beetje op de muziek bezuinigd. De muziek die erin zit is geweldig, maar de variatie mist een beetje. Toch weet Namco wederom het arcade gevoel waar Rodge Racer bekend om staat neer te zetten. Heerlijk!
Gameplay
Ridge Racer kent (gelukkig) geen echt verhaal, maar laat je ook niet stuurloos rondsnuffelen binnen de game. Wanneer je aan Ridge Racer begint, zal Ridge City TV je meteen duidelijk maken dat je voor een team moet kiezen. Daarna zal Ridge City TV iedere 24 uur nieuwe uitdagingen voor je klaarzetten. Daarnaast heeft Ridge Racer drie racemodus te bieden.
World Race – is een serie van ghost races. Hier verdien je punten door de ghosts van andere spelers te verslaan. Hier heb je een aanbod van 600 verschillende ghosts. Namco geeft ook een ruime hoeveelheid informatie over de ghost races zoals de track en natuurlijk, hoeveel Ridge Racer spelers deze ghost al hebben verslagen. Ghosts zijn ook een perfecte manier om de kunstjes van andere spelers af te kijken. Een ideale manier om Ridge Racer dus echt onder de knie te krijgen.
Spot Race – Dit is wat mij betreft toch het echte racen in Ridge Racer. Het is leuk om te weten dat je een Ghost kan verslaan, maar die zal nooit in de weg rijden. Je racet in Spot Racing tegen meerdere andere coureurs die net als jou stijgen in moeilijkheidsgraad. Hier begin ik alleen enorm te balen dat de game slechts drie levels bevat. Komop Namco, dat is echt te weinig. Zelfs als ik ze in omgekeerde volgorde mag rijden…
Time Attack – Deze modus bestaat eigenlijk uit twee onderdelen. Time Attack waarbij het de bedoeling is om zo snel mogelijk drie ronden op een parcours te rijden en Lap Time Attack waar je dertig! ronden de tijd krijgt om een recordtijd voor één ronde neer te zetten. Ééntje voor de fetisjisten onder ons ;-).
Kijk ik naar het racen zelf, dan speelt Ridge Racer ongekend fijn. Ook in dit deel is het belangrijk om lekker en vaak te driften. Gelukkig is dat niet al te moeilijk en de turbo’s geven je ook echt het gevoel dat je auto keihard naar voren schiet.
Conclusie
Ridge Racer is wederom één bom eyecandy die demonstreert wat de PS Vita allemaal in huis heeft. Toch moeten we zeggen dat de hoeveelheid auto’s en tracks wat beperkend is en dat is zonde voor een game die er niet alleen goed uitziet, maar ook gewoon heel lekker speelt. Gelukkig komt Namco zeer snel met een DLC vol nieuwe tracks en auto’s.