Vandaag komt hij uit, maar gisteren viel hij bij ons al door de bus. De nieuwe 3Ds game Steel Diver van Nintendo zelf. Dat werd flink doorgamen dus om te zorgen dat we jullie vandaag van een review kunnen voorzien, maar dat bleek niet zo’n heel vervelende klus. Enfin, je leest het allemaal in deze review.
Verhaallijn
De wereld is in gevaar en jij maakt deel uit van een geheime elitegroep van onderzeeërs die de opdracht hebben gekregen om de wereld te redden. Inderdaad, het verhaal is dun en verre van interessant, maar dat maakt in Steel Diver niet uit. Het gaat duidelijk om de gameplay. In totaal bevat het hoofdspel 7 missies die je (om het compleet uit te spelen) met alle onderzeeërs overwonnen moet hebben.
In de game (uitgaande van missie modus) kan je kiezen uit drie onderzeeërs die allemaal andere eigenschappen hebben. De één is sneller dan de andere en ook qua torpedo’s verschilt de uitrusting ook nog eens. Tussen de levels door krijg je een Periscope Strike mini-game waarmee je nieuwe tekeningen voor op jouw onderzeeër kan vrijspelen.
Naast missies, kan je ook kiezen om alleen maar de Periscope Strike mini-game te spelen. Wanneer je hier voor kiest is deze modus wel wat uitgebreid. De verhaallijn mist hier en is ook niet nodig. Het gaat er gewoon om dat je zo snel mogelijk alle schepen tot zinken brengt. Omdat het compas gebruikt wordt, is deze game het best te spelen op een bureaustoel zodat je lekker om je heen kan draaien.
Tot slot is er ook een mini-game genaamd Steel Commander. Deze kan je via downloadplay ook met andere 3DS bezitter spelen. Een extra game is daarbij niet nodig. Steel Commander is een soort van schaakspel. Het is leuk dat Nintendo dit erbij heeft gemaakt, maar het is zeker niet dé reden om deze game te kopen.
Gameplay
Qua gameplay is Steel Diver anders dan je in eerste instantie zou verwachten. Je speelt de game enkel met het touchscreen en we raden je aan om de stylus te gebruiken om alle knoppen te bedienen. Waarom Nintendo ervoor heeft gekozen om alleen deze bediening te hanteren is ons een raadsel omdat alle besturingselementen ook met 3DS knoppen bediend hadden kunnen worden, wat de game een stuk makkelijker zou maken… of is dat juist de bedoeling!? Steel Diver is namelijk een simulatie van hoe het is om een duikboot te besturen. Alles gaat dus wat trager waardoor je alle bewegingen van te voren uit moet denken.
Tijdens het spelen is het niet alleen de bedoeling dat je door grotten navigeert, maar op den duur kom je ook eindbazen tegen en die zullen het spel een heel stuk moeilijker maken dan het al is. Voldoende uitdaging dus. Daarnaast kan je ook tegen een ‘ghost’ van jezelf of van de ontwikkelaar van het spel spelen. Zo kan je peilen hoe goed je bent. Daar zal je ook echt een beetje uitdaging uit moeten halen. De eerste levels zijn namelijk erg makkelijk en de laatste levels (vanaf level 5) zijn echt moeilijk.
Conclusie
De eerste vijf minuten met Steel Diver wou de vonk niet echt overslaan. De gameplay frustreerde me enorm, maar dat kwam omdat ik eigenwijs met de vingers aan het spelen was. Toen ik de stylus erbij pakte, werd het een ander verhaal. De game wist me te overtuigen van de toch wel heel goed uitgewerkte gameplay. De enige echte tekortkoming blijkt de hoeveelheid levels te zijn en dat is jammer. Als je van games als Cut the Rope houdt, vermaak je je ook met Steel Diver.
Eén reactie
Hij ziet er goed uit maar… 7 levels!? Hoe kan dat? Dat is toch geen verkoopargument? Ik denk dat dit de enige en doorslaggevende reden voor mij is om deze niet te kopen.