De TransMemory U366-serie USB-flashdrives van Kioxia zijn klein en van metaal, en daarmee ideaal om altijd op pad bij je te hebben. De stick is beschikbaar in de formaten 16GB, 32GB, 64GB, en 128GB, waarvan wij de laatste testen.
Sleutelpunten
- Formaat: 39,0 x 12,2 x 4,5 mm
- Gewicht: ≈ 6 g
- Interface: USB 3.2 Gen 1
- Opgegeven prestaties: 200 MB/s lezen (schrijfprestaties worden niet opgegeven) voor de 128 GB-versie, 100 MB/s voor de overige modellen
- 5 jaar fabrieksgarantie
Uitpakken
Toen we de verpakking zagen hoopten we op een wat makkelijkere uitpakervaring dan die we normaal gesproken bij dit soort verpakkingen krijgen, waar altijd een schaar bij komt kijken en je even moet uitkijken of je niet met een bepaalde lompheid het product zelf beschadigt.
Helaas bleek dit niet het geval. We zien wel een soort hoekje dat lijkt op iets waar een uitsparing had moeten zitten waar we de folie los van het plastic moeten kunnen trekken, maar in ons geval zat ook hier de folie helemaal aan het hardere plastic geplakt en hebben we er toch wat scherps bij moeten pakken.
Hoewel de verhouding tussen papier en plastic in de verpakkingssamenstelling goed te verantwoorden is, zien we helaas geen verdere indicaties van milieubewuste toepassingen.
Ontwerp
Het ontwerp van de stick is vrij simpel gehouden. We hebben het over een aluminium body van beperkte grootte die verder duidelijk tegen een stootje kan. We hebben ook geen zaken als een dop die je eventueel kan verliezen. Door de opening in de vorm is de stick makkelijk aan een sleutelbos te bevestigen.
We merken wel dat de hoeken aan de zijde van de connector best scherp zijn. Nu is een sleutelbos sowieso wel iets dat je wil weghouden van zaken waarvan je niet wil dat deze bekrast raken in een zak, zoals een telefoon. Maar de hoekjes van de Kioxia zijn extra scherp doordat deze anders dan normaal gebeurt voor USB-A-connectoren, totaal niet afgerond is. Een vergelijking met twee random kabels die we op ons bureau hadden liggen:
Het zal in de praktijk misschien niet vaak voorkomen dat je door een USB-A-connectie je kan bezeren of iets beschadigt, maar áls het gebeurt zal het effect met de U366 een stuk erger zijn.
Benchmark
Het is interessant dat er geen opgegeven schrijf-snelheid vermeld wordt bij de productinfo. Maar dit kunnen we uiteraard gewoon meten.
Uit de metingen blijkt dat de U366 sequentieel tot ongeveer 230 MB/s leest en rond de 50 MB/s schrijft. Dat zijn keurige waarden voor een USB-stick in deze klasse. HD Tune toont aan dat de leesprestaties over de hele stick gemiddeld rond de 180 MB/s liggen, met consistente schommelingen tussen 150 en 210 MB/s. We stellen hiermee dat de toegepaste controller en kwaliteit van het geheugen betrouwbaar is met gelijkmatige, constante prestaties. Dit waar je vroeger bij mindere sticks zag dat de prestaties na verloop van tijd inzakten. Tegenwoordig moeten we echter stellen dat dit niets bijzonders is.
De toegangstijd van ongeveer 0,4 milliseconde laat zien dat de stick snel reageert bij het openen van bestanden, terwijl een burst rate van ruim 100 MB/s duidt op een efficiënte cachewerking. We merken bij het dagelijks werken met de chip dan ook geen vreemde vertragingen. Bestanden openen direct en mediabestanden starten zonder merkbare vertraging.
Bij kleinere willekeurige bestanden presteert de stick een stuk minder indrukwekkend. De tests tonen lage 4K-snelheden, wat typisch is voor dergelijke USB-sticks. Bij het kopiëren van duizenden kleine bestanden, zoals documenten of programmabestanden, zal je een duidelijk lagere snelheid zien. Dit maakt de U366 minder geschikt voor toepassingen zoals portable software of besturingsinstallaties. Voor het overzetten van grote mediabestanden of back-ups heeft dat echter nauwelijks invloed.
We controleren het door een selectie van bestanden over te kopiëren in Directory Opus. Bij grote bestanden is het duidelijk dat de benchmarks bevestigd worden. Qua schrijven blijkt het niet perse zo slecht te zijn.
Zetten we een muziekcollectie over op de stick, dan zien we dat de snelheid en consistentie ietwat terugvalt, terwijl bij veel zeer kleine bestanden, de zwakte duidelijk blootgelegd wordt:
Samengevat laten de tests een helder beeld zien: de Kioxia U366 presteert snel en stabiel bij grote bestanden, maar dit type opslag kent zijn zwakte bij kleinere bestanden. Bij het lezen gaat het op zich nog wel prima, zij het trager, maar bij schrijven zie je de moeite. Dit ligt niet aan de implementatie van Kioxia voor deze stick, het is gewoon eigen aan het medium. Tegelijkertijd moeten we ook opmerken dat we betere prestaties gezien hebben.
.
Conclusie
De 128 GB-versie van de Kioxia TransMemory U366 is op zich een prima USB-stick. Fysiek hebben we het over een kleine en stevige USB-stick die er door de metalen bouw ook nog eens goed uitziet en door de vorm en het beperkte formaat makkelijk aan je sleutelbos toe te voegen is. De matige afwerking moeten we hierbij opmerken als een nadeel. De opgegeven prestaties worden ruimschoots gehaald. Wat grote bestanden betreft zitten we duidelijk boven het aangegeven maximum, qua lees-prestaties. Schrijfprestaties zijn lager, maar nog steeds goed voor een dergelijke USB-stick.
Bij kleinere bestanden presteert de stick een stuk minder. We denken echter dat een stick van een dergelijke capaciteit vooral gebruikt gaat worden voor grotere bestanden, terwijl kleinere bestanden niet perse in een set van duizenden tegelijkertijd overgezet zullen worden in veel gevallen.
Dit gezegd hebbende is het niet zo dat de U366 zich onderscheidt ten opzichte van beschikbare alternatieven in termen van fysieke voordelen noch prestaties. Hij kost wat meer dan een iets tragere opties en minder dan snellere optie, terwijl er ook verschillende alternatieven zijn met een eveneens een sterke body en een klein formaat. We hebben het hierbij over verschillen van een paar euro. Echt falen doet de Kioxia echter ook niet.