Je ziet ze wel eens op het nieuws verschijnen: Een succesvolle zakenman die de top heeft bereikt, maar deze status heeft verworven doormiddel van creatief boekhouden. Richard Gere speelt zo’n personage en merkt dat er een keerzijde achter zijn leugens zit verscholen. Echter is de vraag of de kwaliteit van de film zich ook berust op een leugen…
Met Arbitrage maakt Nicholas Jarecki zijn debuut als succesvol regisseur en scenarioschrijver van een volwaardige speelfilm. Eerder maakte hij een korte film (The Weight) en een documentaire (The Outsider), maar dat zijn geen producties die bedoeld zijn voor het grote doek.
De volgende onderdelen van de film worden op een schaal van 1 t/m 10 beoordeeld: Het verhaal, de beeld- en geluidskwaliteit en de beschikbare extra’s.
Het verhaal (6/10)
Robert Miller (Richard Gere) is een succesvol zakenman en lijkt alles in zijn leven te hebben: Geld, macht, een lieftallige vrouw en een getalenteerde dochter die deel uitmaakt van zijn bedrijf. Achter de schermen zit hij diep in de schulden en besluit daarom een weekendje te ontsnappen met zijn maîtresse. Onderweg verongelukt hun auto, waarna Robert verstrikt raakt in zijn opstapeling van leugens.
Arbitrage heeft het karakter van een Drama, maar kent daarbij elementen van een Thriller. Schrijver en regisseur Nicholas Jarecki is erin geslaagd om deze twee genres interessant te mixen. Naarmate de film vordert voel je jezelf nauw betrokken met de intriges rondom Robert. Dit is volledig te danken aan de uitmuntende acteerprestaties van Richard Gere en zijn tegenspelers (alleen Tim Roth valt hierbij uit de toon). Toch laat de film een rare nasmaak achter. Dat heeft niet alleen te maken met het feit dat hij geen echt hoogtepunt bereikt, maar met het ongelooflijk abrupte einde. Stel je bent vol spanning aan het kijken naar het einde van een allesbeslissende voetbalwedstrijd: De spanning is niet meer te snijden, het zweet gutst van je voorhoofd en je krijgt geen slok bier meer op. Geheel onverwachts trekt iemand de stekker van je televisie uit het stopcontact. Het gevoel dat hierna opborrelt staat synoniem aan het gevoel dat Arbitrage achterlaat als de aftiteling plotseling over het scherm rolt. Vol ongeloof pakte ik mijn afstandsbediening en schakelde terug naar het laatste hoofdstuk om het einde nog eens te bekijken. Dat veranderde helaas niets… waarna ik nog steeds vol ongeloof naar mijn televisie bleef staren.
Beeldkwaliteit (4/10)
Ook de beeldkwaliteit van deze film laat te wensen over. Tijdens donkere scènes was er een storende witte waas zichtbaar die zorgde voor een laag ogend contrast. Daarmee is deze film ver verwijderd van het beste dat Blu-ray te bieden heeft. Tijdens diverse scènes verlopen kleuren niet altijd even soepel in elkaar en is er af en toe teveel ruis aanwezig. Beelden die geschoten zijn op klaarlichte dag weten wel te overtuigen, maar dat is niet genoeg om de wisselvallige beeldkwaliteit voor lief te nemen.
Geluidskwaliteit (6/10)
Op de achterkant van de Blu-ray cover staat een mooi DTS-HD Master Audio logo afgebeeld, maar dit is niet correct. De film heeft namelijk een DTS-HD High Resolution 5.1 geluidsmix. Nu is dit niet de reden dat het geluid van Arbitrage zo tegenvalt. Als je een film voorziet van 5.1 geluid, dan verwacht je dat de achterste luidsprekers actief worden benut. Er zijn een paar momenten waarop ze wel duidelijk meespelen, maar die zijn op één hand te tellen. Dit is begrijpelijk voor een dialoog gedreven film zoals deze, maar er zijn genoeg scènes waarin de geluidsmixers de achterste luidsprekers hadden kunnen gebruiken en die kans hebben laten liggen. Jammer! Gelukkig is de basis wel in orde: Dialogen zijn goed verstaanbaar en de muziek speelt lekker mee met haar oorstrelende lage- en middentonen. Dat redt de tegenvallende geluidspresentatie enigszins.
Extra’s (3/10)
Er staat maar één extra op deze Blu-ray schijf en dat betreft een item rondom de Nederlandse première van Arbitrage. Bekende Nederlanders geven hun mening over de film en het item focust zich ook op Richard Gere. Op zich is dit een best leuk item om naar te kijken, maar het is wel jammer dat er niet meer tijd is besteed aan extra’s die exclusief zijn gericht op de productie van de film zelf.
Conclusie
Arbitrage kent één van de meest abrupte eindes die ik in tijden heb meegemaakt. Dat zorgt ervoor dat de kijker – ondanks de vele gebeurtenissen – toch met een leeg gevoel achterblijft. Erg jammer, want de film is best interessant om te volgen en de acteerprestaties van Richard Gere laten zien waarom hij gemaakt is voor deze rol. Doordat het verhaal geen echt hoogtepunt bereikt, de beeld- en geluidskwaliteit tegenvalt en er een gebrek heerst aan extra’s, heb je niet snel de neiging deze Blu-ray voor een tweede keer in je speler te stoppen.