Eindelijk komt FOX met een mutanten avontuur zonder de X-Men. Zonder Marvel. Dat geeft vrijheden die de producenten van Stranger Things en Arrival maar wat graag aangrijpen.
The Darkest Minds begint met een ziekte. Een ziekte die ieder kind lijkt te treffen. Nouja, de kinderen die niet vatbaar zijn, sterven simpelweg. Die ziekte veranderd kinderen in een soort mutanten. Ieder kind krijgt een gave en deze zijn grofweg in vier categorieën te verdelen.
De groenen worden intelligent. De blauwen kunnen met telepathie objecten verplaatsen. De roden kunnen de elementen beïnvloeden en zijn gevaarlijk. De oranje mutanten kunnen bij mensen in het hoofd kruipen en gedachten aanpassen. Die laatste twee groepen zijn gevaarlijk, dus de overheid heeft hier een eliminatieplan voor opgezet. Iedereen die in de groep rood of oranje valt, moet dood.
In de film ontdekken we al snel dat de kleuren terug te zien zijn in de ogen van de kinderen. Al is dat pas op het moment dat ze hun gaven gaan gebruiken. Ruby Daly (Amandla Stenberg) heeft al jong door dat ze anders is. Ze is oranje, maar dat ze gevaarlijk is weet ze nog niet. Wel wist ze zichzelf uit de hoofden van haar ouders. Die kennen haar niet meer en de jaren erna brengt ze dan ook in een kamp door. Tot het moment van selectie aanbreekt. Wanneer ze door heeft dat ze geëlimineerd moet worden, breekt ze uit. En dan begint de zoektocht naar gelijkgezinden…
The Darkest Minds is duidelijk een young adult film. Er zit de nodige tienerhumor en tienerliefde in. Wat natuurlijk weer hopeloos complex is wanneer je elkaar niet mag aanraken. Ook is de film niet vies van de nodige verwijzingen naar andere bekende films. Zo worden er wat grappen gemaakt over de wereld van Harry Potter.
Extra’s
Dat we meer mogen verwachten van het verhaal, zien we in de extra’s. Daar is door FOX goed in geïnvesteerd. We komen heel veel over de karakters en de wereld te weten. Er is zelfs een animatie over wat er gebeurd na de zoen van Ruby en Liam. FOX levert de disc op deze manier echt heel goed af.
Conclusie: The Darkest Minds
Waar de film een beetje last van lijkt te hebben, is het team van Stranger Things. De hele film voelt een beetje als de serie. Er gebeurd veel, en wat er gebeurd, gebeurd snel na elkaar. Het zijn vooral de wat kleinere dingen die gebeuren. Aan het einde zit een cliffhanger waar met gemak een serie aan vastgekoppeld kan worden. Maar nooit, op geen enkel moment, wordt de film episch. Hij houdt je vast, maar brengt je niet tot een climax. Gewoon leuk om te zien.