Een film van Manu Riche met in de hoofdrollen Evgenia Brendes, Gökhan Girginol en Tarek Halaby. Het verhaal is gebaseerd op een boek van de Belgische schrijver Dimitri Verhulst en gaat over een immens groot leegstaand gebouw in het centrum van Brussel dat in gebruik is genomen door mensen die het als tussenstation gebruiken. Men spreekt nergens in de film over vluchtelingen of illegalen maar dat is natuurlijk wel wat het zijn.
Echter die richting wilden de makers van Problemski Hotel duidelijk niet op en dat is misschien ook wel goed. Het houdt de blik enigszins open om er met een andere kijk kennis van te nemen. Bipul is de man die van constante waarde is voor iedereen die in het gebouw verblijft. Hij spreekt veel talen en weet hoe het systeem werkt. Bipul praat met mensen in opdracht of gewoon omdat hij het leuk vindt anderen te helpen. Alles komt terug, zo zegt de schrijver van het script in de bijgeleverde ‘Making of’, maar Bipul blijft waar hij is. Zelfs als een schone Russische aan hem vraagt mee te gaan naar Londen. Er zijn ook komische elementen in de film. Een donkere man in een jaren ‘70 jas die rondjes fietst als een wereldvreemde vogel in een verre stad. Of één van de hulpverleners die zo af en toe al joggend door het beeld komt rennen.
Problemski Hotel is geen grote lachfilm geworden of een zeer meeslepende film. Het is een beetje van alles en daarom wellicht wel helemaal niets. Je zou kunnen zeggen dat hier het vluchtelingen probleem op een heel menselijke manier gebracht wordt. Je zou kunnen zeggen dat er de tijd voor genomen wordt om de verschillende problemen uit te leggen. Je zou kunnen zeggen dat er goed in gespeeld wordt en dat er mooie shots in de film zitten. Maar zijn al die dingen nou persé een reden om de film te gaan zien? Kortom, bepaalde elementen in de film zijn geniaal en zeker de moeite waard maar te weinig om een film een goede film te laten zijn. Problemski Hotel is vanaf nu te verkrijgen bij o.a. Bol.com en Wehkamp. Met hartelijke dank aan Lumière voor het recensie exemplaar.