Regie: Michael Dougherty Met: Adam Scott, Toni Collette en David Koechner. Max, een jongetje uit een middenklasse gezin uit Amerika ziet ieder jaar de sfeer met kerst een beetje meer achteruit gaan. Zijn Oom en Tante met hun vervelende kinderen waaronder een tweeling zusjes die op jongens lijken en een nakomertje, worden ieder jaar uitgenodigd om een niet nader genoemde reden. Ieder jaar maakt Mams heerlijk eten klaar en ieder jaar wordt het Max gepest. Maar ook ieder jaar schrijft hij een brief aan de kerstman waarin hij al zijn wensen voor het komende jaar doet.
Voor dit jaar wenst hij meer liefde tussen zijn ouders, dat hij en zijn oudere zusje weer kunnen spelen als vroeger en dat zijn Oom en Tante het wat minder moeilijk krijgen. Heel ontroerend, maar niet als de brief tijdens het kerstdiner door de vervelende tweeling hardop aan tafel wordt voorgelezen. Als kort daarop de moeder met het dessert binnenkomt in een verdacht stille kamer weet ze dat er iets niet goed zit. Het is stilte voor de storm. Bijna letterlijk, want Max weet zijn brief weer te pakken te krijgen om hem, eenmaal alleen op zijn kamer, te verscheuren en uit het raam te gooien. Omi, de Duitse grootmoeder met een onheilspellende blik, had Max al gewaarschuwd niet al te negatief over de kerstman te denken. Er ligt gevaar op de loer als de schaduwzijde van Santaclaus tevoorschijn komt. Met het weggooien van de brief uit het raam komen onvermoede krachten los in de vorm van een ijs blizzard als gevolg van de komst van het boze broertje van de Kerstman Krampus. Deze titelheld kijkt niet op een slachtoffer meer of minder en slacht in korte tijd de buurt af zonder dat de kijker daar echt iets van mee krijgt. Het is gewoon opeens erg stil. Wat volgt is een verhaal over een familie die probeert te overleven door het gevecht aan te gaan met Krampus en zijn Elfjes. Verbroedering en heldendom overspoelen de twee gezinnen en ondertussen doet Omi haar verhaal over Krampus en de slachtoffers die deze Demon vroeger in haar thuisland gemaakt heeft. Als enige overlevende is zij zich er ieder jaar van bewust dat dit wel eens de laatste vredige kerst zou kunnen zijn.
Mening
Krampus is een verrassend goede film en jammer dat hij niet het publiek gevonden heeft wat deze film zeker verdient. Wellicht dat deze Blu-Ray uitgave daarin verandering kan brengen. Deze zit, behalve de film zelf natuurlijk, boordevol smakelijke extra’s. Eerst de film. Het jongetje Max wordt zeer naturel neergezet door de jonge acteur Emjay Anthony, geholpen natuurlijk door de altijd solide spelende Toni Collette als zijn moeder. Verder zijn er leuke rollen voor de vader van het bezoekende gezin gespeeld door de amusante David Koechner en er zit een fantastisch rolletje in van mopperende tante met overgewicht gespeeld door Conchata Ferrell, een actrice die hier bekend is van haar rol in Two and a Half Men. Het scenario is hier en daar wat rommelig en te eenduidig maar wat wil je ook als je zoveel mooie visuele effecten tot je beschikking hebt. De film is volledig opgenomen in dezelfde studio’s als Lord of the Rings en The Hobbit met de artistieke hulp van WETA Workshop en dat is duidelijk te zien. Krampus ziet er angstaanjagend uit en het tot leven gebrachte speelgoed verandert voor je ogen in duivelse apparaten. Heel mooi gedaan en dat kun je bekijken in de extra’s waarin dieper wordt ingegaan op de ontstaansgeschiedenis van Krampus en het maakproces van de film. Daarin verteld de regisseur overigens dat hij gek was op films als Gremlins en The Goonies en dat sfeertje heeft hij in ieder geval wél weten te pakken. Al met al een blijvertje wat mij betreft en een flinke aanrader voor iedereen die The Sound of Music zat is.
Extra’s
* Alternate Ending. * Deleted/Extended scenes. * Bloopers. * Krampus comes Alive. * Behind the scenes. * Galleries. * Commentaar van regisseur Michael Dougherty en schrijvers Todd Casey en Zach Shields. Met dank aan TripleP voor het recensie exemplaar.