Dat we de aarde aardig aan het verzieken zijn blijft een prachtig uitgangspunt voor sci-fi drama’s. Evenals tijdreizen overigens. Zo ook bij Interstallar welke de twee onderwerpen op een bijzondere manier weet te laten samenvloeien.
Matthew McConaughey speelt in Interstellar de rol van Cooper. Een soort hillbilly die drones hackt en met die technologie zijn landbouwmachines aanpast om geautomatiseerd het land om de boerderij heen te bewerken. De boerderij waar hij twee schatten van kinderen heeft zitten.
Ook leren we meteen dat de aarde in zwaar weer verkeerd. Het is de meeldauw schimmel die de oogsten bedreigd. Er is nauwelijks nog een gewas over waardoor de mensheid dreigt te sterven aan honger.
Wanneer zijn machines op een dag vreemd reageren, gaat Cooper op zoek naar de bron. Die blijkt bij Nasa te liggen, waar men experimenteert met een methode om de mens in staat te stellen de aarde te verlaten op weg naar een nieuwe thuisplaneet. Maar welke!?
Jaren geleden stuurde Nasa verschillende ruimtevaarders de ruimte in om alternatieven te vinden. Een paar daarvan maken kans. Aan Cooper het verzoek om met een team op onderzoek te gaan en de beste planeet te selecteren. Door technieken als cryo-sleep (kennen we van vele andere films) zou hij de reis van vele jaren in enkele uren kunnen beleven zonder ouder te worden en daar zit het eerste onderdeel van dit drama. Het leven op aarde gaat namelijk gewoon door, dus zijn dochter zal wel gewoon ouder worden. Bovendien blijken er planeten zijn waar de tijd vele malen sneller gaat dan in de ruimte en op aarde.
Hier verkent regisseur Christopher Nolan duidelijk het thema van tijdreizen. Aardig daarbij is dat Christopher Nolan tripjes naar het verleden uit de weg gaan. Het tijdreizen beperkt zich tot het versnellen en het vertragen van tijd. Teruggaan kan niet want gebeurd is gebeurd.
Interstellar is als drama dan ook een film waarin verschillende verhaallijnen met elkaar verweven zijn. Het verdriet thuis om het vertrek van Cooper, het verdriet op aarde om de voedselschaarste en het verdriet van de astronauten die zijn vertrokken om planeten te verkennen. Die wisten namelijk dat ze aan een enkele reis waren gestart. Bovendien maakt Christopher Nolan veel ruimte voor hoe wij als mensen denken als het gaat om offers maken. Zijn we als enkeling echt bereid om het ultieme offer te brengen voor onze soort, of toch niet. En moeten we dat iemand kwalijk nemen?
Interstellar zit prachtig in elkaar. Grafisch is het geheel enorm geloofwaardig uitgezet en de vertelling kent eigenlijk geen echte vraagtekens. Qua cast is Matthew McConaughey (Cooper) een bijzondere keuze. In het begin zelfs een tikkeltje ongeloofwaardig in zijn hillbilly voorkomen. Zodra Cooper de ruimte in schiet verandert dit in een overtuigend karakter dat worstelt met zijn missie en zijn emoties.
Conclusie
Met haar 169 minuten is Interstellar een lange film geworden, maar met zoveel verhaallijnen zijn al die minuten geen overbodige luxe gebleken. Wees niet bang voor langdradige momenten, die kent de film eigenlijk niet. Christopher Nolan heeft er echt iets moois van gemaakt.
Beschikbaarheid
Interstellar is nu te koop bij Bol.com.
2 reacties
Deze film moet je kijken!
Maar let wel op, hou je concentratie erbij, want het is een lange film. In het begin is het saai, maar naarmate het verhaal dieper gaat, zul je zien dat deze film met een geweldig slot verhaal komt. Maar zoals eerder gezegd, hou je concentratie erbij, zodat je snapt waar deze video over gaat!
Jan Veen