Soms zijn er van die kookboeken waarvan de ondertitel meer zegt dan de dikke chocoladeletters die de aandacht proberen te trekken. Zo ook het boek ‘Koken met Irene’ waarvan de ondertitel ‘De Gezonde eter in de Eerlijke Keuken’ eigen echt zegt wat je van het boek mag verwachten.
We schreven al eerder over de release van dit kookboek en dat is niet zonder reden. Auteur Irene Lelieveld is namelijk de eerste die een kookboek schrijft met niet alleen een berg aan informatie, maar ook recepten met aanduidingen hoe je om dient te gaan met moeilijke eters. Denk daarbij niet zozeer aan de ‘lust ik niet’ eters, maar vooral de ‘mag ik niet’ eters.
Deze aanduidingen zijn afkomstig uit het culinaire tijdschrift Zonder Meer Magazine. In dit tijdschrift worden al langer suggesties opgenomen over hoe je de gepubliceerde gerechten kunt aanpassen op allerlei allergieën en diëten.
De recepten in het kookboek van Irene Lelieveld zijn verweven met de bergen aan informatie over gezond koken. Irene kijkt daarbij vooral ook naar het biologische aanbod en de ingrediënten van de pakjes uit de winkel. Na het doorlezen van het boek ben je dan ook in staat om de lijsten met ingrediënten compleet uit te pluizen.
Kijk ik naar de recepten zelf, dan biedt Irene veel variatie. Van soep tot brooddeeg, elke categorie lijkt gedekt. Dat maakt dit kookboek ook meteen een mooi basisboek voor iedereen die in de keuken begint.
Het kookboek heeft ook een authentieke uitstraling. Waar de meeste kookboeken voorzien zijn van professioneel fotomateriaal dat ook nog eens vaak van online fotobureaus (denk aan iStockPhoto) komt, is de fotografie in dit kookboek gedaan door haar dochter Stéphanie Lelieveld. Een echt familieboek dus. Nee, de foto’s hebben lang niet allemaal een fantastische kwaliteit, maar het is wel duidelijk dat je echt ziet waar Irene over schrijft en dat is ook heel wat waard.
Toch zijn er twee kleine problemen met het kookboek. Het belangrijkste is dat het een pocket is. Hij blijft dus erg lastig open liggen terwijl je aan het koken bent. Een pocket is prima voor boeken die verhalend of informatief zijn, maar lastiger bij het opvolgen van instructies.
Het andere probleempje is het taalgebruik. Spelfouten zijn niet te vinden, maar grammaticaal zitten er nogal wat stijlfoutjes in. Denk daarbij vooral aan punctuatie en zinsconstructies die niet altijd even lekker lopen. Iemand die veel met taal bezig is, kan zich hier zeker aan storen, maar het geeft geen echte problemen tijdens het lezen.
Conclusie
Het komt niet vaak voor dat ik het idee heb dat ik het beter kan. Nee, ik heb het niet over de schat aan informatie die het kookboek herbergt. Dat is ook voor mij echt wel leerzaam. Ik doel meer op hoe het boek eruit ziet.
De nadruk ligt op het ‘Koken met Irene’ terwijl het boek helemaal niet gaat over hoe het is om met Irene te koken. Het gaat om die schat aan informatie die het kookboek over gezonde voeding geeft. Over de recepten speciaal voor moeilijke tafelgasten. Wanneer dit boek op het schap tussen de andere kookboeken staat, zal je dit zeer waarschijnlijk over het hoofd zien. Dat is jammer, want het is een must-have. Zelfs met de taalprobleempjes in het achterhoofd.